τερθρεύς

-έως, ὁ, Α

(κυρίως ως κύριο όν.) ὁ Τερθρεύς

(με ειρωνική σημ.) αυτός που χρησιμοποιεί σοφιστικά τεχνάσματα για να εξαπατήσει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέρθρον + επίθημα -εύς (πρβλ. κουρ-εύς)].